Tja dat overkomt ” de beste” toch wel eens, ja toch? Niet dat ík nou de Beste ben…in tegendeel zelfs, maar ik heb de laatste tijd in heel veel dingen weinig zin. Wees eerlijk, dat hebben jullie toch ook wel eens. Geen zin om mijn haar droog te föhnen, laat staan mooi glad in model,  geen zin om mascara op te doen, geen zin om mijn dagelijkse 3 km strandwandeling met Hutch te maken,  geen zin om uitgebreid iets lekkers voor Hubbie te koken, geen zin om die berg met strijkgoed weg te werken, zelfs geen zin om bij ieder spaarzaam zonnestraaltje op het strand te gaan liggen. Ik heb vorige week zelfs mijn vijfdaagse trainingschema doorbroken door gewoon op woensdagochtend niet naar de sportschool te gaan! Gewoon geen zin in.
En zo had ik er ook geen zin om in juli te gaan zitten voor het schrijven van een blogberichtje of om een leuk recept-filmpje in elkaar te flansen. Alhoewel dat meer te maken zou kunnen hebben met geen inspiratie hebben. Best wel raar voor iemand die op het dwangmatige af haar zaakjes op orde wil hebben en haar planning wil, wat zeg ik, MOET nakomen.

Het is niet zo dat we Remy met zeer strakke hand hebben opgevoed, maar zijn “ik-heb-geen-zin” werd opvoedkundig en verantwoord, direct de kop ingedrukt met: “Dan maak je maar zin!” En zo ging het jochie door weer en wind twee keer per week op zijn eigenlijk veel te kleine fietsje, door de polder, naar de voetbaltraining, speelde zijn zaterdagwedstrijden in de stromende regen en stond hij tegen zijn zin in, maar met de mooiste en grootste glimlach met zijn dansgroepje op te treden op de braderie en haalde hij tegen zijn zin in zonder te mopperen, de vaatwasser leeg, haalde op woensdag de vuilnisbakken naar binnen, liet de twee kleine hondjes (Newton en Roos) uit, maakte iedere dag netjes zijn bed op én liep zelfs mijn nieuwe schoenen in! En dit alles uit zich zelf hè. Waar heb ik dat in godsnaam aan te danken, wat een zegen zo’n voorbeeldig kind!

Ik weet niet hoe Sven, mijn broer, dat vroeger ervaren heeft, maar Ma was naar mij en mijn “geen zin” toe , erruggg soepel. Misschien was het tactiek en had ze een vooruitziende blik (dit kind krijgt later beslist een man die niet altijd meteen zin heeft om iets te doen wanneer het haar uitkomt, lekker pûh), maar als ze mij iets vroeg te doen, al was het maar iets heel simpels en ik heel hard riep: ” Nee Ma, geen zin !”bleef ze altijd rustig en zei dan: “Maar zullen we dan afspreken dat je morgen dan wel zin maakt?” Het gevolg was dan in ieder geval geen gesmijt met deuren, stampende schoenmaat 36 op de trap, maar wel de zekerheid dat het de volgende dag op zéker zou gebeuren. Want afspraak is afspraak en belofte maakt schuld is het motto van ons gezin. Wat ook zo was, is dat ik dan vaak tóch wel meteen deed wat mij gevraagd werd, gewoon om haar een beetje te stangen😅 en ik weer de gelegenheid had om hysterisch te klagen. Ik ben 1 keer op haar vraag: “Moet jij niet naar school, Ca?”, mijn antwoord: “Ma-a-a-a-a, géén zin in !!” en haar antwoord:”Zullen we dan afspreken dat je morgen, enzovoort”,  thuis gebleven. Man o man, wat voelde ik me ongemakkelijk, na het eerste uur spijbelen ging ik al twijfelen of ik dan toch maar niet… en het derde uur zat ik dan toch, ter compensatie, op mijn niet opgeruimde kamer 😉 mijn huiswerk voor uit te maken.

En zie daar, ik denk toch, door die vrije manier van opvoeden door met name mijn moeder, komt dat hele ” geen zin woord” zo goed als nooit meer in mijn vocabulaire voor. Sterker nog: ik ben bijna slaaf van mijn eigen dwangmatige planning, behalve de afgelopen weken dus, misschien ligt het wel aan deze rare zomermaanden die ook niet echt zin lijken te hebben de prachtige zomer van 2018 te evenaren. In ieder geval heeft Hubbie vandaag wel meer zin gemaakt dan ooit tevoren. Ik zeg niet dat Hubbie liever lui dan moe is, ons ritme en onze aanpak is, laat ik het zo zeggen, nogal verschillend. Na het schoonmaken van de balkons, het zemen van alle ramen,  heeft hij vandaag ook nog eens mijn recepten-filmpje opgenomen. Helemaal uit zichzelf aangeboden, of huh… zo hij zin hebben gehad om weer eens een keertje iets lekkers te eten…..

PS: Dit keer heel makkelijk en snel klaar: gewoon Gado Gado, want je raadt al……